บิณฑบาตเรือ หรือการบิณฑบาตทางน้ำ หรืออีกชื่อหนึ่งว่า นาวาภิกขาจารณ์ เป็นขนบของคนไทยภาคกลางตอนล่างในพื้นที่ชุ่มน้ำชุมชนที่ตั้งถิ่นฐานริมน้ำ โดยเป็นส่วนสำคัญในชีวิตประจำวันทั้งทางกายภาพและจิตวิญญาณของผู้คนในภูมิทัศน์วัฒนธรรมไทย ที่เป็นระบบกำกับดุลยภาพของสภาวะแวดล้อมและสังคมให้ยั่งยืน สามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้จากบทความชื่อ"วงศาว�! ��ทยาสังเขปว่าด้วยสถาปัตยกรรมภูมินิทัศน์ถิ่น, บิณฑบาตเรือ และเรื่องที่เกี่ยวข้อง"ที่ได้เสนอในการประชุมวิชาการม.เกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 43และบทความเรื่อง "สถานการณ์บิณฑบาตเรือของวัดในระบบเครือข่ายคลองในนนทบุรี" เสนอในการประชุมวิชาการม.เกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 45 โดย ศรันย์ สมันตรัฐ